شام غریبان

در آن شبی که شب از روسیاهی اش چادر به سر کشید
در آن شبی که مه از شرم نور خود دامان ز تن درید
...
صد کاروان زمان درماندو یک سوال، شد روضه ی دلم
بیچاره زینبم در آن شب غریب آیا چه ها کشید؟