نمی دونم چرا ناخودآگاه با شنیدن خبر باز شدن آب زاینده رود این بیت شعر معروف یکباره در ذهنم جاری شد!
"گر چه آب رفته باز آید به رود .......... ماهی بیچاره اما مرده بود!"
تو این چند مدت شاید هیچ کس مثل کشاورزها از بسته بودن آب ناراحت و نگران نبودند
به قول رفیقم:
"سلامتی باغبونی که زمستونشو بیشتر از بهار دوست داره"
سلامتی تموم کشاورزای که ترک زمین خشک زاینده رود توی کف دستا شون پیداست
سلامتی تموم اقشار زحمت کش
