توافق بدون توقف

 قطار جمهوری اسلامی ایران مثل همیشه  یکی از ایستگاه های مهم و دشوار دیگر خود را بنام مذاکره و  دیپلماسی با غرب و آمریکا به سلامت پشت سر گذاشت و از این رو امید می رود پس از این توافق پیچیده ، کندی سرعت این قطار که تا اندازه ای به تحریم ها و فشارهای اقتصاد مقاومتی کنونی مرتبط بود برطرف شود و شتاب افزون تری به خود گیرد.

البته نکته تعجب برانگیز این توافق اینجاست که هنوز نطفه تفاهمش منعقد نشده  به جای اینکه مسیر را برای گامهای اعتماد ساز بین طرفین (چه احزاب داخلی چه کشورهای خارجی)هموار کند، تناقضات و حواشی زیادی در رسانه های داخلی و خارجی درباره ی ابعاد و زوایای آن درست شده که برخی آن را به منزله پیشرفت و دستاورد مهم و برخی عقبگرد و وادادگی میخوانند...

 قطار جمهوری اسلامی ایران مثل همیشه  یکی از ایستگاه های مهم و دشوار دیگر خود را بنام مذاکره و  دیپلماسی با غرب و آمریکا به سلامت پشت سر گذاشت و از این رو امید می رود پس از این توافق پیچیده ، کندی سرعت این قطار که تا اندازه ای به تحریم ها و فشارهای اقتصاد مقاومتی کنونی مرتبط بود برطرف شود و شتاب افزون تری به خود گیرد.

البته نکته تعجب برانگیز این توافق اینجاست که هنوز نطفه تفاهمش منعقد نشده  به جای اینکه مسیر را برای گامهای اعتماد ساز بین طرفین (چه احزاب داخلی چه کشورهای خارجی)هموار کند، تناقضات و حواشی زیادی در رسانه های داخلی و خارجی درباره ی ابعاد و زوایای آن درست شده که برخی آن را به منزله پیشرفت و دستاورد مهم و برخی عقبگرد و وادادگی میخوانند...

که در این خصوص یاد آوری نکاتی چند قابل تامل است:

1-برد-برد یا برد-باخت مهم نیست مهم این است که مردم با حسن نیت به تلاش گروه دیپلماسی اعتماد داشته باشند و بین اظهارات طرف مقابل (دشمن) با اظهارات طرف های خودی تفاوت قائل شوند و همه را با یک چوب نرانند چرا که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی دیدار با دانشجویان در 12آبان به صراحت در" تذکری مهم و لازم" سازش کار خواندن گروه مذاکره کننده داخلی را امری غلط دانستند و آنها را با عنوان "بچه انقلاب" خطاب کردند.

2-فراموش نکنیم اگر توافقی حاصل شده به قطع یقین مذاکرات و مقاومت گروه قبلی در حصول آن بی تاثیر نیوده چرا که از هشدار های اخیر برخی از سیاستمداران خارجی آمریکایی و اروپایی به گروه های مذاکره کننده شان مدام این بود که تا گروه و موضع غیرقابل انعطافی مثل گروه و موضع پیش از این بر فضای مذاکرات حاکم نشده است وقت را مغتنم شمارند.

3-فراموش نکنیم که اگر در بندهایی از این توافق گامهایی ست که شاید تا حدودی معنایی عقب نشینی میدهد،موقعیت و فضای اقتصادی حاکم بر کشور بخاطر تاثیرات تحریم ها وفشار اقتصادی در جایگاه مطلوبی وجود نداشت که ما براحتی فرصت های پیش رویمان را از دست بدهیم.چرا که معادلات و تحرکات سیاسی همیشه در دنیای حسابگری اتفاق میافتد و گاهی با یک دو دوتا چارتا باید بخاطر برخی از ضرورت ها از برخی امیدها چشم بست.به عنوان مثال تاثیرات ناجوانمردانه تحریم ها بر حوزه ی دارو و درمان کشور که در این روزهای اخیر به عینه در مراکز بهداشتی میدیدم به هیچ وجه قابل چشم پوشی نبود که ما بخواهیم بخاطر غنی سازی در سطح بالاتری که نتایج دورهنگام دارد از عدم دسترسی واکسن ها و داروهای کلیدی مردم که نتایج عینی بر سلامت جامعه دارد ساده عبور کنیم.

4-فراموش نکنیم بهرحال دشمن،دشمن است و نگاه بی اعتمادی به آنها واقع بینانه ترین دیدی ست که میتوانیم به آنها داشته باشیم،پس با یک مذاکره و توافق نباید انتظار داشت آمریکایی که خود را ابرقدرت دنیا میداند در اظهاراتشان معترف به شکست شوند و این طبیعی ست که آنها هم برای خوراک رسانه ها و ارباب های خودشان باید حرف های اقتدارگونه داشته باشند و مدام دم از حمایت از صهیونست بزنند چراکه سردمداران کلیدی ایالات متحده متشکل از صهیونست هاست.

5-تشکر رهبری از این دستاورد و اقدام برای ما فصل الخطاب هست که این توافق را گامی بزرگ در راستای دیپلماسی و پیشرفت کشورمان بدانیم.