فاین تذهبون
یادم می آید روزی یکی از دوستان که در حوزه ی زبان خارجه دستی بر آتش داشت گفت:برایم جالب است که در زبان فارسی چند واژه هست که معادل انگلیسی آن به معنای واقعی کلمه وجود ندارد.دلیلش هم این است که این واژه ها ریشه در فرهنگ عمیق ایرانی ها دارد و در فرهنگ بیگانه مفهوم و جایگاه قابل تعریفی برایش مشخص نشده است...
و بعد یکی یکی آن واژه ها را شرح داد.
...
برایم جالب بود دوتا از این واژه ها "ناموس" و "غیرت" بودند.
با این حال وقتی به عمق این کلمه فکر میکنم ،میبینم غیرت ایرانی همان افتخار مردمان سرزمین من که تعریفش تنها در دل خود این لغت میگنجد و با "تعصب" و افراطی گری فاصله ای ظریف دارد. امروز به طور غریبی توسط دشمنان و جاهلان در جایگاه های نادرستی از جملات به کار می رود تا تدریجا از معنای واقعی خود فاصله بگیرد.و البته کاش این تنها تلاش برای انحراف غیرت ایرانی بود.
دشمن که تاب مشاهده ی این حس ناب ایرانی را ندارد ، برای انحراف و رنگ باختن غیرت ایرانی دست به هر ترفندی می زند و متاسفانه نمودش در گروهای شبکه های اجتماعی پیدا می شود که مردمان سرزمین من اخیرا فکر می کنند به هر چیزی باید خندید حتی اگر آن چیز پیام تمسخرآمیزی در مورد اعتقادات و ارزش هایش باشد.
ایرانی غیوری که تا دیروز رگ گردنش برای توهین به اعتقادات و مقدساتش بیرون می زد حال خیلی راحت به پست های طراحی شده و توطئه گونه ای که خدا و پیامبر و امام و بزرگان دینی و دختران تیزهوش کشورش و تمام اعتبار ایرانی اسلامی اش را به سخره می گیرد می خندد و باکی اش هم نیست که قدری تامل کند آیا به هر چیز و به هر قیمتی باید خندید و برای برای سهیم شدن دیگران در این شادی زشت این پست ها را نشر داد...!؟
بهرحال یادمان باشد این خنده های رهگذری به قیمت تاراج غیرت ایرانی است.
....
پ ن: حالمان خوب است ،اتفاقا باور کن! فقط حوصله ی نوشتن نیست،گاه تنها چند خطی می نویسم که نوشتن فراموشم نشود:))
هرچند به قول دوستان ادیب نوشتن حال بد می خواهد:((
